Pijn, verdriet, zorgen, problemen – we hebben er liever niet mee te maken. Nu is het heel gezond om het lijden niet op te zoeken. Lijden in zichzelf heeft geen enkele zin. Maar we kunnen het lijden ook niet uit de weg gaan.
Wie Pasen wil vieren kan niet om Goede Vrijdag heen. Op Goede Vrijdag is het kruis nadrukkelijk aanwezig. Het kruis als plek waar het lijden van mensen zichtbaar mag worden. En in de gebeden geven we naam aan het lijden in de wereld. Lijden dat onbegrijpelijk is voor ons. Lijden dat onbegrijpelijk was voor Jezus: ‘God, waarom heeft U mij verlaten?’ Laten we ons niet vergissen. God wil het lijden niet en heeft Jezus ook niet aan het kruis laten sterven om genoegdoening te eisen. Het kruis is ook een liefdesteken. God kent het lijden en het is de liefde van God waar Jezus trouw aan bleef. Als een levende met zijn hart wijd open stierf Jezus: ‘Vader, in Uw handen leg ik mijn geest.’
Als we ergens nood aan hebben, is het liefde op het moment dat we lijden aan het leven. Dat vraagt van ons de moed om er niet voor weg te lopen. Laten we daarom op Goede Vrijdag naar het kruis gaan met de pijn en het verdriet waarmee we te maken hebben in ons leven, de dood van een dierbare, het stuklopen van een relatie, verraad, ziekte. Laten we het lijden van mensen in onze wereld bij het kruis brengen: het onrecht en het geweld. Laten we stil worden bij het kruis en in het donker uitkijken of ergens al de morgen daagt…
Dat er licht in de duisternis mag komen.
Zalig Pasen!
Pastor Edith Hertog
