In de afgelopen jaren hebben we in onze parochies gesproken over onze missie: Waarom zijn wij kerk…? Niet één keer werd in die gesprekken het kerkgebouw genoemd. Sterker nog, zodra we spraken over de oorsprong van het begrip ‘kerk’, ging het over de gelovigen, maar niet over het gebouw.
Toch hoeven we onze schouders niet op te halen voor de emoties die spelen bij het vertrek uit een vertrouwd kerkgebouw.
In de brief die Vicaris Generaal Norbert Schnell namens onze bisschop heeft geschreven, spreekt hij over de Laurentiuskerk als het ‘kerkelijk thuis voor gelovigen in Dongen’, ‘over gevoelens van verdriet en verlies’ en voor de zusters dat de kapel hen ‘dierbaar’ is. Hij spreekt met begrip voor de emoties die spelen; en terecht. Echter, om dezelfde reden kan hij ons feliciteren met de Sint Jozefkapel als een nieuw thuis.
En de Vicaris Generaal wijst op onze missie: “Het meest fundamentele blijft onveranderd en behouden; Jezus Christus blijft ons roepen. Hij roept ons om leerling van Hem te worden en vraagt ons Hem te volgen.” Het Heilig Sacrament, waarin de Heer zelf aanwezig is, wordt bij de sluiting van de Laurentiuskerk de kerk uit gedragen. U volgt de Heer naar uw nieuw kerkelijk thuis. Letterlijk.
Pastor Rob van Uden