As staat symbool voor de menselijke eindigheid en sterfelijkheid. Op Aswoensdag worden we er dus aan herinnerd dat we slechts een beperkte tijd op aarde hebben. Enerzijds kan dat besef ons triestig en moedeloos maken. Anderzijds kan het ons ook aanmoedigen om de kostbare tijd die we hebben zo kwaliteitsvol mogelijk in te vullen, zowel in relatie met onszelf, de ander, de natuur én in onze verhouding tot God, de Schepper van alles wat leeft.
Het askruisje wordt al sinds de twaalfde eeuw aan gelovige christenen uitgereikt. Dit kruisje geeft de kern van het christelijk geloof weer: niet de dood heeft het laatste woord, maar wel het goede, de verrijzenis, het leven!
Veertig dagen lang willen wij als christenen ons richten op die hoopvolle boodschap, met als bedoeling dat deze tijd van bezinning ook nog lang daarna zijn vruchten afwerpt. Hiervoor worden wij geïnspireerd door Gods droom en het voorbeeld van Jezus, die deze droom handen en voeten geeft. Deze droom weerspiegelt een leven waar het goed is voor elke mens. Met dit kruisje geven wij als christenen aan dat we willen denken, spreken en doen zoals Jezus.
Pastor Joost de Bont
