Zondag 7 januari 2024 was de dag waarop de laatste plechtige eucharistieviering heeft plaatsgevonden in de St. Laurentiuskerk. Deze Translatioviering was de geplande plechtigheid waaraan lang door veel vrijwilligers werd gewerkt.
Het betekende de overgang van de vieringen vanuit de St. Laurentiuskerk naar de kapel van de Zusters Franciscanessen. Voor 10.00 uur stroomde de koepelkerk vol met parochianen, vaste kerkgangers en veel belangstellenden. Het volledige Pastorale Team ging voor met als hoofdcelebrant onze pastoor Harry Lommers. Het feest van de Drie Koningen en de Openbaring des Heren werden genomen als thema voor de viering. De speciaal gekozen teksten en gebeden maakten de eucharistieviering tot een waardig afscheid met ondersteuning van het St. Laurentiuskoor, het Gelegenheidskoor, het Gregoriaans koor en drie blazers.
Bij de inleiding werd de nadruk gelegd op de toekomst van de parochie met de bekende uitspraak: “Dit is geen moment van een hopeloos einde, maar het begin van een eindeloze hoop”. De parochie voelt zich gesterkt in de weg naar de nieuwe plek van vieren, die als gebedshuis precies passend is: de St. Jozefkapel van de Zusters Franciscanessen. Deze kapel wordt de plaats waarin vol vertrouwen een nieuwe toekomst wordt gestart en allen blijven werken aan de goede invulling van ons gelovig leven: samen vieren en onze medemensen helpen. Niemand uitgesloten.
Voor de zegening met het Allerheiligste in de monstrans werd eerst een processie gehouden naar de St. Jozefkapel. De acolieten van de congregatie van de Zusters waren naar de kerk gekomen om allen op te halen en gingen voor in deze processie. Tussen de vele mensen die mee liepen, werd er gezongen door de koren en gebeden door de lectoren. De geboortehartjes en gedachteniskruisjes werden in manden meegenomen. De Drie Koningen begeleidden de hele processie en liepen voor het baldakijn waaronder de monstrans met het Allerheiligste en de ciborie met de hosties werden gedragen.
Op het plein naast de kapel werd, na een gebed en zang, door de pastoor de zegen aan alle aanwezigen gegeven. Ook aan de Zusters en hun kerkgangers van die ochtend. Daarna ging men in processie de St. Jozefkapel in waar de monstrans en de ciborie in het tabernakel werden bijgezet. Deze handeling maakte de Translatioviering af. Veel mensen raakten in de kapel in gesprek, sommigen waren voor het eerst op deze plaats en verwonderden zich over de schoonheid van de nieuwe plek van vieren.
Men kan terugzien op een waardige plechtigheid, een historisch moment binnen het katholieke geloofsleven in Dongen.
