Drie jaar geleden gaf paus Franciscus het startsein voor een ‘Synode over Synodaliteit’. Al hadden we weinig tijd, we hebben opnieuw een bijdrage mogen leveren. Op 5 maart konden we bij elkaar komen voor een gesprek rond het thema: ‘Gastvrijheid’. Het verslag dat we naar het Bisdom hebben gestuurd is te lang voor deze pagina. U vindt het als Nieuwsbericht op onze website. Dit soort verslagen worden meegenomen tijdens het tweede deel van de Synode in oktober 2024.
Pastor Rob van Uden
Verslag bijeenkomst ‘Deelname aan een verwelkomende kerk’.
Parochie de Goede Herder Dongen en Parochie Heilige Geest.
Aantal deelnemers: 7
Achtergrond: vrijwilligers en bestuur, ouderen
Wat leert dit gesprek ons?
De deelnemers voelen zich welkom in de geloofsgemeenschap maar niet altijd in het instituut. Er zijn omstandigheden waarbij je je minder welkom voelt: als je tot een groep behoort van LHBTIQ+, gescheiden bent, ongehuwd samenwoont, of vrouw bent, en daardoor voor functies wordt uitgesloten.
Wie zijn wij om te oordelen?
We zoeken geen beperkende regels, maar inspiratie.
Het lijkt soms dat, naast de eucharistie, andere vormen van vieren niet gewaardeerd worden en dat er weinig mogelijkheid is om te experimenteren; tegelijk is structuur en rust in de viering weldadig. Maar, wanneer kerkgangers in onze vieringen niet kunnen meezingen, beperken we hun geloofsbeleving.
We hebben gezien dat de vraag om geld de aandacht voor parochianen kan overstemmen. Dat willen we vermijden.
Voor velen maakt de vorm van de viering (Eucharistie of Woord en Communie) niet uit, als je maar geïnspireerd en geraakt wordt.
Niet iedereen heeft behoefte aan lofprijzing, waarbij je armen in de lucht doet en meebeweegt met de muziek. We stellen ons de vraag: Zijn wij als gemeenschap gastvrij voor andere culturen en visies? Proberen we anderen niet om te vormen naar ons model? En: zijn we als gemeenschap open genoeg naar mensen die niet alle kerkelijke “vinkjes” hebben? (rijk, blank, geschoold etc.)
Welke lijnen komen voort uit het gesprek?
Iedereen voelt zich geïnspireerd door de Paus, maar niet altijd door de Nederlandse bisschoppen. Veel hebben moeite met de regels over uitsluitingen van LHBTIQ+ gemeenschap, echtgescheidenen, vrouwen etc. We willen geïnspireerd en gestimuleerd worden.
De ontkerkelijking van de omgeving heeft invloed op je eigen beleving, je moet meer je best doen om bij de kerk te willen horen. Er zijn er die graag de pracht en praal van het kerkgebouw zouden inruilen voor meer geld voor caritas. We voelen respect voor het Leger des Heils die naast vieren veel aandacht hebben voor de kwetsbaren in de samenleving. We hebben als gemeenschap soms mooie kleine acties zoals een rozenactie of het doorgeven van lichtjes (aan iemand die het nodig heeft); tegelijk zien we dat we in onze liturgie te weinig kerk zijn voor mensen die arm zijn. Wel zijn onze gastenteams verwelkomend (bijv. naar asielzoekers) ondanks verschillen in geloof en taal.
Wat willen we meegeven aan de synode?
We zouden graag meer aandacht zien voor de boodschap dan voor de regels: God is immers Liefde. We voelen de opdracht om oog te hebben voor elke mens. We willen op zoek naar meer gezamenlijkheid (ook met andere christelijke denominaties, religies en culturen), barmhartigheid en menselijkheid in plaats van mensen af te schrijven c.q. uit te sluiten. We willen graag elkaar ontmoeten, samen koffiedrinken of samen eten om elkaar beter te begrijpen en zo makkelijker om te gaan met dingen waar je onderling niet over eens bent.
Vooral luisteren naar elkaar, maar niet oordelen en veroordelen. Geen dingen invullen voor een ander. We hebben ervaren dat de vorm van het Synodale gesprek daarbij helpt. Laten we leren en proberen sommige problemen bij God neer te leggen i.p.v. overal een oplossing voor te zoeken.
